اذان صبح
طلوع خورشید
اذان ظهر
اذان عصر
غروب خورشید
اذان مغرب
اذان عشاء
هوالعلیم
گوهر معرفت آموز که با خود ببری
که نصیب دگران است نصاب زر و سیم
الَّذينَ يُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللَّهِ وَ يَخْشَوْنَهُ وَ لا يَخْشَوْنَ أَحَداً إِلاَّ اللَّهَ وَ كَفى بِاللَّهِ حَسيباً (الأحزاب : 39)
(از خصوصیات اهل ایمان این است كه ندای توحید را ابلاغ و در این مسیر فقط خدا را در نظر داشته و خشیت او را در دل دارند و از هيچ كس جز خدا نمى هراسند.)
ابتکار و مهارت سید الطائفتین حضرت علامه آیت الله حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی رحمة الله علیه بر این بود که توحید و عرفان را که نشأت گرفته از متن قرآن و سیرۀ آل الله علیهم السلام است، به صورت کاربردی در سطح زندگی مردم در هر زمینه ای سبکی نوین بخشیدند و آن را عملیاتی و کاربردی نمودند و از معدود کسانی بودند که این مهم را بدون ذرّه ای کوتاه آمدن از محتوای قرآن و عترت، در زمان حاضر به اجابت رساندند.
به حول و قوه الهی و عنایات خاصۀ مقام ولایت کلیۀ الهیۀ امام زمان علیه السلام، مطلوب ما در این پایگاه تبیین و کاربردی نمودن علوم و معارف ناب اسلام بر محوریت اندیشه های توحیدی، عرفانی و اخلاقی مرحوم علامه طهرانی رحمة الله علیه می باشد. (مدیر اجرایی سایت گوهر معرفت)
برنامۀ «ضیافت» که همه ساله در ایام ماه مبارک رمضان از شبکۀ قرآنِ سیما پخش می شود٬ به زندگینامهٔ علما و بزرگان پرداخته و از باب کلام نبوی که فرمود: ذکر صالحان نازل کنندۀ رحمت است، طریقی به معرفت است؛ این برنامه در آخرین پنجشنبه از ماه رمضان سال ۱۴۳۶ هجری قمری به فرازی از زندگی پر فروغ عارف کم نظیر حضرت علاّمه آیت الله حاج سید محمّد حسین حسین طهرانی رحمة الله علیه اختصاص داشت که چون حاوی نکات ارزنده ای از احوالات آن مرد الهی بود٬ فایل تصویری آن با امکان دانلود در اختیار مشتاقان قرار گرفت.
عارف کامل مرحوم علامه طهرانی رحمة الله علیه می فرمودند: مرحوم آیة الله (حاج شیخ محمّد حسین اصفهانى معروف به کمپانى، فقیه و اصولى و فیلسوف و حکیمى است که در قرون أخیره به جامعیّت او از جهت اتقان علم، و دقّت نظر، و سعه اندیشه، و جامعیّت بین علم و عمل، و إعراض از دنیا، و زهد و پاکى کمتر دیده شده است...که در دوّم محرم الحرام سنه 1296 هجرى قمرى متولّد؛ و در شب یکشنبه پنجم ذوالحجّة الحرام 1361، در حال خواب از دنیا رحلت نمود. قدّس الله تربته (توحید علمى و عینى، ص: 26)
عارف کامل مرحوم علامه طهرانی رضوان الله تعالی علیه می فرمودند: این مرد (علامه طباطبایی)، جهانى از عظمت بود؛ عیناً مانند یک بچه طلبه در کنار صحن مدرسه روى زمین مى نشست و نزدیک به غروب در مدرسه فیضیّه مى آمد، و چون نماز بر پا مى شد مانند سائر طلّاب نماز را به جماعت مرحوم آیة الله آقاى حاج سیّد محمّد تقى خونسارى مى خواند. آنقدر متواضع و مؤدّب، و در حفظ آداب سعى بلیغ داشت که من کراراً خدمتشان عرض کردم: آخر این درجه از ادبِ شما و ملاحظات شما ما را بى ادب مى کند! شما را بخدا فکرى بحال ما کنید!...
مرحوم علامه طهرانی رضوان الله علیه خود به امور شاگردان خصوصا طلاب اهتمام خاصی داشتند و در ضمن یادداشت های خود در اینباره حکایتی را بدین صورت نقل می کنند که جناب محترم آیةالله آقاى حاج سید مهدى روحانى (فرزند مرحوم آقاى حاج سید أبوالحسن) از مرحوم آیة الله آخوند ملّا محمّد کاظم خراسانى نقل کردند که:
عارف کامل مرحوم علّامه طهرانی رضوان الله تعالی علیه: من مطمئنم دو نفر: یکى (آقا شیخ محمّد تقى آملى) و دیگرى آقا میرزا احمد آشتیانى، در حدّى بودند که اگر رساله میدادند عدّه زیادى از آنان تقلید میکردند، ولى از روى تواضع این کار را نکردند. (مطلع انوار، ج3، ص: 441)
این عالم ربانی در 5 تیر ماه 1354 ش برابر با 15 جمادی الثانی 1395 ق در نود و پنج سالگی در تهران درگذشت و در صحن حرم حضرت عبدالعظیم علیه السلام در ری به خاک سپرده شد. میرزا احمد آشتیانی به هنگام وفات، متصدی مدرسه علمیه مروی، بزرگترین حوزه علمیه تهران بود.